Jak to naprawdę jest z tą palnością pianki. Jest to temat który nurtuje wielu inwestorów stojących przed wyborem izolacji poddasza. W tym poście postaram się Państwu przedstawić jak wygląda kwestia palności pianki w stosunku do wełny, zarówno pod względem teoretycznym (dokumentacja) jak i rzeczywistym (pożar budynku).
Zgodnie z dokumentacją: normy, badaniami ITB reakcja na ogień (palność) pianki wygląda następująco:
Zdolność samogaśnięcia Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinnym odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr. 75 poz. nr. 690 z późniejszymi zmianami) | SAMOGASNĄCA
|
Klasyfikacja w zakresie reakcji na ogień dla pianki pokrytej okładziną z płyt gipsowo kartonowych stosowanej bez podkładu albo na podkładzie palnym lub niepalnym wg PNEN 13501-1+A1:2010 |
B-s1, d0
|
Klasyfikacja w zakresie reakcji na ogień wgPN-EN 13501-1+A1:2010 dla pianki bez okładzin | E
|
Palność wg DIN 4102 | B2 |
Dokumentacji wełny nie będę przedstawiał gdyż zakładam że są to materiały niepalne najczęściej klasy A1lub klasa A2-s1,d0 lub palnymi niezapalnymi B-s1, d0.
Porównując dokumentację pianki i wełny pod względem palności możemy stwierdzić że wełna jest praktycznie niepalna tak że w teorii pianka przegrywa.
Jednak rzeczywistość wygląda zupełnie inaczej a w szczególności podczas pożaru poddasza!!!
Najbardziej istotnym czynnikiem wpływającym na powstanie ognia i jego rozprzestrzenianie jest powietrze (tlen). W przypadku gdy mamy dużo tlenu spali się wszystko a w przypadku gdzie nie ma tlenu nie pali się nic, ogień się nie rozprzestrzenia i zostaje zaduszony.
WEŁNA ma bardzo mały opór dyfuzyjny na poziomie µ = 1 oznaczający brak oporu transferu dla pary wodnej, tlenu do powstania i rozprzestrzeniania ognia jest bardzo dużo.
- Wełna najczęściej się nie pali spalają się sznurki podtrzymujące wełnę i wełna opada a pali się wszystko dookoła,
- Ogień rozprzestrzenia się szybko,
- Z uwagi na dużą ilość tlenu nie ma mowy o zaduszeniu ognia,
- W przypadku powstania pożaru wełna nie stanowi żądnej bariery-osłony dla więźby która jest łatwopalna,
- Po spłonięciu poddasza wełna się nie spaliła ale wszystko dookoła spłonęło.
PIANKA ma duży opór dyfuzyjny na poziomie µ = 5 oznaczający brak oporu transferu dla pary wodnej, tlenu do powstania i rozprzestrzeniania ognia jest bardzo mało, tym samym jeśli już powstanie ogień to:
- Pali się wolno,
- Ogień rozprzestrzenia się wolno,
- Z uwagi na brak tlenu może dojść do zaduszenie ognia,
- Pianka stanowi barierę-osłonę dla więźby dachowej,
- Po spłonięciu poddasza na wierzchniej warstwie pianki powstaje zwęglina natomiast rdzeń środkowy pianki jest nienaruszony.
Powyższe informację poparte są opiniami i doświadczeniem producentów poliuretanów oraz własnym na podstawie pożaru budynku mieszkalno-usługowego zaizolowanego pianką i wełną oraz budynku mieszkalnego w części nieużytkowej (stryszek) zaizolowanego pianką.
Poniżej przedstawiam zdjęcia pożaru budynku mieszkalno-usługowego. Budynek mieszkalno-usługowy w jednej bryle gdzie część mieszkalna zaizolowana wełną natomiast część usługowa wraz z pomieszczeniem gospodarczym i kotłownią zaizolowana pianką.
Pożar wybuchł najprawdopodobniej od góry w kotłowni czyli pomieszczeniu zaizolowanym pianką.
Jak widać na zdjęciach połać dachu w części mieszkalnej spalona, wełna oczywiście spadła po opaleniu sznurkowania. Część usługowa w ogóle nie ucierpiała jedynie w kotłowni w dwóch miejscach pianka uległa nadpaleniu i usunięciu.
Izolacja pianką wykonana była w 2015 r. pożar budynku w 2017 r. po pożarze inwestor zdecydował na izolację nowej połaci dachu tylko i wyłącznie pianką twierdząc że “gdyby część usługowa budynku była zaizolowana innym materiałem niż pianka to również by spłonęła”